1e reisverslag van China reis 2017

Locatie: Beijing tm Luoyang
Datum: 26/5 tm 3 juni 2017
Na een lange en vermoeiende reis, maar geheel volgens planning, land ik op 26 mei om 11.40, plaatselijke tijd Beijing. Het is erg warm en de voorspellingen voor de komende weken zijn dat het nog warmer wordt!!
Boven Beijing hangt een waas (en niet Waes onze welbekende reisfanaat) maar een deken van stof. Toch lopen er niet veel mensen met een mondkapje.
Na de aanschaf van een Chinese telefoonkaart en voorzien van de nodige financiële middelen in Chinese Yuan, ga ik op zoek naar de bus die me naar Yaboa Road busstop moet brengen.
Gezien de enorme drukte, kost dat 1 uur i.p.v. de geplande 35 minuten, wat een enorme verkeerschaos. Nog even wennen t.o.v. van Beuningen.
Vanaf de Yaboa Road, met een taxi naar het Hotel, nadat een paar locals nog hebben geprobeerd de juiste bus te vinden, maar dan zou ik nog 500 m. moeten lopen met deze bepakking en 30 C, iets te veel voor deze senior reiziger.
Het is een eenvoudig hotel (Silica). Alles verloopt soepel en na een heerlijke douche, ga ik op zoek naar een eetgelegenheid en die zijn er heel veel!!
27/5: Na een laat ontbijt, eigenlijk lunch, ga ik met de taxi naar het Tiananmenplein.
HET grote plein, de ziel van China. Hier was de studentenopstand van 1989. Mao ligt er begraven en het monolitische Chinese Parlement kijk hier nu op uit. Wat een enorme drukte en de taxi doet er een half uur over, om de 6 km te overbruggen!
Het blijkt vandaag een feestdag te zijn en de Verboden stad is niet toegankelijk, tenzij je vooraf een kaartje hebt gekocht!
Er zijn bijna geen toeristen en na een wandeling over het enorm grote plein, nog even thee gedronken in een lokaal theehuis met een toevallig ontmoette Taiwanese toerist. Op zijn advies naar de Jingshang tempel gelopen, die op een heuvel ligt, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over Beijing. Helaas er hangt zoveel stof in de lucht, dat verder weg en hogere gebouwen nauwelijks zichtbaar zijn.
Ondanks de vele elektrische scooters, brommers en auto`s, neemt de luchtverontreiniging enorm toe.
28/5. Het is nog steeds wennen aan het dag nacht ritme, in combinatie met de harde Chinese matrassen, zijn de nachtrusten kort.
Vlakbij het Hotel is een groot park, waar de locale bevolking zich ontspant met muziek, dans en beweging. Allemaal erg ontspannen, zeker bij deze hitte van ruim 40 C !
` s Middags nog een rondje stad gedaan met een taxi, want het is te heet om te lopen!!
`s Avonds kennis gemaakt met de rest van de groep, waar ik de komende 4 weken mee rondreis.
29/5. Om 5.00 u op, om samen met Jimmy, de gids die we 3 jaar geleden hebben leren kennen, met de trein vanaf Beijing naar het einde van de muur, bij Shanhaiguan, te gaan. Het is een bijzondere belevenis, om via alle controles van paspoort, diverse kaartcontroles en Xray scan van de dagrugzak, uiteindelijk in de prachtige trein te zitten. Zeer comfortabel, maar ook hier weer kaartcontrole. We komen langs enorme wooncomplexen, 10 tallen flats van wel 40 verdiepingen, waarbij sommige flats geheel leeg zijn. Volgens de gids te duur of te ver weg van de stad. Onderweg is het gaan regenen en we besluiten om eerst maar naar het museum te gaan. Heel interessant om de geschiedenis van de “Great wall “ te kunnen lezen( voor zover mogelijk) . Gelukkig geeft de gids uitleg.
Het blijft regenen, toch maar naar “The old dragons head “ gegaan, want zo heet het laatste stuk van de muur, die hier in de Gele zee eindigt of begint. Dit gedeelte is 1579 gebouwd, terwijl de “ andere kant “ bij Jiayuguan “ bij de zijderoute al 2000 j. oud is. Ook de HSL terug zit weer vol en met bijna 200 km/p/u, zonder schokken zoals tijdens de Trans Mongolië, komen we weer in Beijing aan.
We maken afspraken voor het eind van de rondreis om wandeling op de muur te maken.
De volgende dag begint de groepsreis, dus nog een keer “rondje centrum “en alle hoogtepunten bezoeken. De Chinezen hebben een paar vrije dagen en het is ontzettend druk in de stad. Je moet het gewoon over je heen laten gaan. Men praat hard, het verkeer is een chaos, alle auto`s toeteren, het is een belevenis!
Bij lokale markt op de hoek van de straat, herkennen ze me al, hier ga ik iedere ochtend .vers fruit en broodjes halen.
We zien bijna geen westerlingen en we worden vaak op de foto gezet.
Met de HSL reis ik verder naar Pingyuao, ( 670 km west waarts) terwijl de rest van de groep met de nachttrein gaat. In de trein communiceer ik met een Chinese student met de vertaal app op de telefoon. De aankomst in Pingyuao is bijzonder. Zeer brede wegen en bijna geen verkeer. Er zijn hier veel kolenmijnen en er is veel zware industrie, het is niet helder en er hangt een zwavelachtige lucht. Hier is een enorme luchtverontreiniging. Voorbij de fabrieken houden de goede wegen op en rijden over smallere en wegen met veel “oneffenheden”. Er is veel groot vrachtverkeer en de meeste vrachtwagens rijden op LNG.
Gelukkig is het maar een half uur rijden naar de oude, volledig ommuurde stad Pingyuao.
Dit was in in de 19e eeuw, DE BANK van China. Hier lag het goud opgeslagen en vanuit hier werden onder zeer strenge begeleiding de waardetransporten verzorgd.
We logeren in een Hostel, met zeer eenvoudige voorzieningen, maar in een zeer sfeervol gebouw met diverse binnen pleintjes. De volgende dag komt rest van de groep vermoeid aan, na een onrustige nacht in de trein. Het is donderdag 1 juni en om 7.00 u. vertrekken we weer en nu naar het Wangia Dayuan castle. Hier kan men zien hoe er destijds geleefd werd. In de diverse hofjes, werd volgens een bepaalde hiërarchie geleefd. Schitterende dakversieringen en doorkijkjes. Na een Chinese lunch, men eet hier hier 3 x per dag warm, rijden we naar de Shanglin tempel. Met mooie Boeddha beelden en nog mooiere dakversieringen op ons netvlies rijden terug naar Pingyuao. Er heerst een ontspannen sfeer in dit stadje, met heel veel winkeltjes en eetgelegenheden. Hoe is het mogelijk dat iedereen een bestaan heeft? De vele koopmanshuizen en het uitzicht vanaf de muur, op ons netvlies, zorgen ervoor dat we volgende dag, wel vermoeid, maar tevreden naar Taiyuan rijden. Onderweg zien veel enorm grote en hoge gebouwen, woonflats, waarvan er heel veel leeg staan. Taiyuan heeft een heel groot en modern treinstation, vanwaar de HSL ons naar Zhengzhou brengt. (weer 640 km verder) Hier gaan we even naar de supermarkt, want ook morgen moeten we weer vroeg op! Het is inmiddels 3 juni en met regen vertrekken we met een lux busje naar het Shaolin klooster. Behalve meditatie werd door de monniken van Shaolin, de later wereld bekende vechtsport “Kung Fu “ ontwikkeld. Het klooster werd in 495, onder toezicht van de keizer Xiaowen van de Weidynastie gebouwd. Er zijn veel verschillende dynastieën geweest, die elkaar meestal bestreden c.q. verdreven en opvolgden.
We zien een indrukwekkende demonstratie van deze vechtsport. Bijzonder, hoe lenig en met supersnelle beweging zich verplaatst. Er werden 3 vrijwilligers gevraagd om de bewegingen na te doen. Ik voelde me niet geroepen, mede dat ik het Chinees minder goed versta....!
We overnachten in Luoyang. Deze stad is gebouwd op plaats waar 4000 j geleden de oude stad was. Deze ligt ruim 10 m. onder de huidige stad en ter bescherming wordt er niet gebouwd, maar is een groot attractie park aangelegd. Vanuit het reuzenrad hebben we een goed uitzicht over de stad, die behalve, de overal in China overduidelijk aanwezige betonnen flatgebouwen, geen bijzonderheden toont.
Morgen vertrekken we naar Longmen.
Het is een druk programma, met veel indrukken.
In Beijing en Pingyuao was het erg warm, nu hebben we wat koeler weer, met temperaturen tussen 20 en 30 C en regelmatig regen.
Hierdoor is de lucht ook frisser en hebben we minder last van het stof cq luchtverontreiniging, veroorzaakt door de zware industrie.
China heeft vele gezichten, is een enorme technische kennis, men gebruik het internet voor alles. Er treinen zijn een uitstekend vervoermiddel dat strak georganiseerd wordt.
De veelal zeer oude geschiedenis is indrukwekkend en de stormachtige ontwikkelingen van de laatste jaren zijn overal zichtbaar.

PS . foto`s uploaden gaat te traag.
Groet Joop