Chinareis 2017 5e verslag

Locatie:Beijing
Datum: 7 juli tm 19 juli
Het 5e en laatste verslag van deze Chinareis
Vanuit Zhangjiajie naar Lanzhou gevlogen, en vanaf het vliegveld van Lanzhou, dat 85 km buiten de stad ligt, met de HSL naar het centrum. Zoals vanuit de lucht reeds te zien was, is dit een stad met een hoge luchtverontreiniging, veroorzaakt door de vele zware industrie dichtbij de stad!!! Lanzhou ligt in een kaal, heuvelachtig landschap. Het hotel is vlakbij het station, dus te voet ernaar toe! Na een hele dag gezeten te hebben is een korte conditietraining, 18 kg bij 30 C, niet verkeerd. Helaas, je mag er alleen logeren met een Chinees ID, en gelukkig heb ik dat niet....! Met een taxi wordt ik naar het “zuster” Hotel gebracht waar deze regel niet geldt! Die avond heb ik in een moslimwijk gegeten. (alleen groente en rijst), nadat ik, na het beoordelen van de menukaart (plaatjes) in het restaurant naast het Hotel, snel was vertrokken.
De volgende dag, 9 juli, reis ik met de HSL naar Jiayuguan, afstand 800 km, met een topsnelheid van 200 km/p/u., zeer comfortabel in een 1e klas coupe.
Standaard procedure op treinstations: Bij de ingang is er ID en/of paspoort en treinkaartjes controle. Daarna gaat alle bagage door de scan, net als op een luchthaven. Wachten tot 15 minuten voor vertrek in de algemene wachtkamer, dan vindt er nog een kaartcontrole plaats, voordat je naar het perron mag. Bij de wagon ingang is er weer een controle en als de trein is vertrokken komt men weer controleren en wordt e.e.a. geregistreerd. Bij het verlaten van het aankomst perron, wordt het kaartje nogmaals gecontroleerd!! Over controle gesproken.!!
Na Lanzhou zie je het landschap veranderen. Via de vertaal app, probeer ik een beetje met met mijn buurman in de trein te communiceren, maar het blijft erg lastig! Beetje foto's kijken op elkaars telefoon met mogelijke toelichting.
De kale heuvels, daartussen rivieren, die bijna droog staan, dorpen, maar ook enkele zeer grote steden, zijn het uitzicht van de 1e uren. Er liggen brede snelwegen, met tolheffing. Langs de rivieren is weer kleinschalige landbouw. Later, als het vlakker wordt, zijn er zeer grote koren- en koolzaadvelden, overgaand in maisvelden, duizenden ha groot. Om deze oogsten te kunnen realiseren, zijn er grote beregeningsinstallaties aangebracht. Het is een schril contrast met wat we daarna te zien krijgen, de kale vlakten, dat op het Mongoolse landschap lijkt. Dat is hier ook nog maar een dag rijden vandaan!! We gaan nu bijna 100 keer sneller dan destijds de kamelen, die langs de zijderoute, hun handelswaar van en naar China brachten. Overal zie je Yaks, schapen en paarden en zeer eenvoudige behuizingen! Aan de horizon zie ik diverse bergen met sneeuwtoppen, dit is in schil contrast met de buitentemperatuur, 35 C !! Gelukkig is het in de trein met 25 C, zeer comfortabel! Onderweg wordt de treinvloer regelmatig gepoetst!! Tevens zit er een beveiliger in de coupe, die regelmatig een rondje loopt.
Het treinstation van Jiayuguan is heel nieuw, alles strak, schoon en niet druk, het ligt in een woestijnachtig landschap. Vanaf hier ga ik met een taxi, via de bijna lege, brede snelwegen,(2 x 4), Parijs zou er jaloers op worden, naar het Hotel, dat midden in de stad ligt. Ook hier geen woord Engels, dus via de vertaal app. regel ik mijn kamer. Dit hotel heeft een restaurant, waar ik dankbaar gebruik van maak. Na een rondje in de omgeving, weer snel terug naar aircokamer, want 35 C is mij te gortig!
`s Avonds met de taxi naar een mooi aangelegd park, rondom een meer, waar veel Chinezen komen voor de ontspanning en afkoeling. Het is dan ook heel relaxed wandelen tussen alleen maar Chinezen, die vaak verbaast kijken, want er komen hier blijkbaar weinig westerlingen.
Jiayuguan ligt op 1640 m hoogte op een vlakte in de Gobi woestijn en was een kleine nederzetting, die in 1958, samen met een staalfabriek is uitgebouwd tot een stad van nu 300.00 inwoners. De stad is zeer ruim opgezet, brede wegen, diverse grote parken, waar de “geur” van de staalfabriek met de juiste wind overheerst!!
Hier ligt het westelijk uiteinde van de muur, waar het fort in 1372 werd gebouwd, in het smalste gedeelte van de Hexi corridor en vormde een belangrijke doorgang voor de zijde route. Tijdens de Ming dynastie (1539) werd in de omgeving van Jiayuguan, begonnen met de bouw van de “muur”, die, met een totale lengte van 8850 km, een zeer bijzonder bouwwerk vormt. De muur eindigt ten oosten van Beijing, bij Shanhaiguan in de gele zee, waar ik op 29 mei was. De volgende dag, beklim ik, onder een strakke blauwe hemel, bij ruim 35 C, de gerestaureerde muur. Het leverde me een natte rug op, maar het beloning was een prachtig uitzicht o.a. over de woestijn. Na een half uurtje met de taxi, kon ik ook de deels gerestaureerde restanten van de oude muur, die verder in de woestijn liggen, en het nagebouwde oude legerkamp bewonderen. Het kamp ligt in een dal en de temperatuur liep op tot bijna 40 C!! Na deze 2 “rustige” locaties, kwam ik in de hectische gedeelte, het oude fort. Hier komen heel veel Chinezen naar toe.
Met een “ headsetje”, kreeg ik uitleg. Het geheel was destijds zeer vernuftig opgezet, de vijand kon het fort, van afstand niet zien, want het ligt in een glooiing van het landschap, met een dubbele verdedigingswal!! Bijzonder, om over deze oude, deels gerestaureerde muren te lopen met een mooi uitzicht over de omgeving, hoofdzakelijk woestijn! Dit zijn ook de enige 3 bezienswaardigheden van Jiayuguan, verder is het een vieze industriestad, waar het in de winter kan sneeuwen en zomers de temperatuur oploopt tot 40 C. De volgende dag, op 12 juli, vertrek ik, met enige vertraging met een “boemel” trein, de HSL wordt aangelegd, naar Dunhuang. Met een Engels sprekende Chinese dame uit Xining, is het gezellig communiceren en kom ik meer van de omgeving te weten. In Xining ligt het grootste en enige zoutwater meer van China. De uitleg van de vele leegstaande flats is dat de huizenprijzen, 5 jaar geleden op de top waren en de economische groei stagneerde. Xining, waar ik 3 dagen geleden met de trein langs kwam, ligt op 2000 m hoogte. Het is ook veel koeler. Door de hoge ligging en het lage zuurstof gehalte, gaat men daar eerder met pensioen. (vrouwen 55, mannen 60 j.). Ondanks de conversatie is 6 uur in de trein te veel! Onderweg zie ik veel hoogspanningsmasten, zandafgravingen, fabrieken, heel windmolens en velden met zonnepanelen! In de dalen weer kleinschalige landbouw en dorpen, waar de lage huizen zijn gebouwd van leem. Het ziet er allemaal erg armoedig uit.
Bij aankomst op het treinstation van Dunhuang, blijkt dat dit ook 30 km buiten de stad, in de woestijn ligt. Alle taxi's worden volgepropt en voor 10 Yuan ( 1,30 Euro), mag ik ook mee rijden.
Dunhuang heeft een stroomstoring, iets dat hier regelmatig voorkomt, dus de lift neem ik niet! Aangezien ik op de 5e verdieping logeer, is het een goede conditie training! Dunhuang is een schone stad, brede, rechte wegen en heel brede trottoirs, waar ook elektrische brommers op rijden! Ik kom hier alleen om de Mogao grotten te bewonderen! Het gehele bezichtigingproces wordt strak geacteerd! Kaartjes en aantallen op tijd en weer een zeer strakke controle! De bezichtiging begint met een uitgebreide verfilmde informatie van historie,veldslagen en ontwikkeling van de grotten. Daarna worden we naar een andere zaal worden geleid, waar een 3D presentatie plaats vind van de muurschilderingen. Vervolgens worden we in bussen naar het grottencomplex in de woestijn gebracht ( 20 minuten rijden). Dit grottencomplex, ook bekend als de 1.000 Boeddha grotten, is gelegen in een schitterende omgeving, aan de rand van de Gobi woestijn en het Mingsha gebergte. Ze werden uitgehold in een loodrechte rotswand langs een smalle rivier, de constructie ervan begon in het jaar 366, tijdens de Qin dynastie. De in totaal 735 ontdekte grotten, zijn zeer verschillend van vorm en grootte. De 2.400 kleurrijke beelden en 45.000 m² muurschilderingen dateren uit verschillende periodes. Dat is ook zichtbaar in de schilderingen. Men vond massa’s manuscripten in één van de grotten, waaruit veel belangrijke informatie werd gehaald. Het is een door UNESCO erkend project. Eind 19de – begin 20ste eeuw kregen westerse ontdekkingsreizigers interesse in de zijderoute en ze vonden een aantal beelden en muurschilderingen in de grotten van Mogao. Tijdens uitgravingen werd in een kleine grot, een groot aantal documenten ontdekt. Die nog steeds verspreid over de wereld in musea en bij verzamelaars terug te vinden zijn. Deze grotten mag men niet individueel bezoeken, ook mogen er geen foto's gemaakt worden. Het is heel erg druk, de westerlingen worden uit de rij gehaald en krijgen een Engels sprekende gids. Het is een boeiende uitleg met veel historische en detail informatie. Afbeeldingen uit India zijn goed herleidbaar.
Na de oktober revolutie van 1917, werden in deze grotten, Russische vluchtelingen ondergebracht, die hun land verlieten. Ze werden hier opgesloten, opdat ze zich niet over de provincie konden verspreiden en de macht overnemen. Uit frustratie hebben ze de grotten, gelukkig beperkt, beschadigd.
Na vanaf een heuveltop de omgeving te hebben bekeken, weer terug gereden naar het beginpunt.
`s Middags verkoeling gezocht in het Dunhuang Nationale Museum, waar de geschiedenis van de muur en de omgeving in beeld is gebracht. Het is `s avonds een warme wandeling langs de vele kraampjes, die bijna allemaal het zelfde proberen te verkopen. Vooral de lokale kruiden worden uitgebreid te koop aangeboden. Ik hou het maar bij een glas groene thee.
Ook de volgende ochtend, geen risico genomen en met de trap naar beneden!!
Het vliegtuig naar Beijing vertrok 3 uur te laat, waardoor ik midden in de vrijdagavond spits zat! Nog nooit zo'n pijnhoop op de weg meegemaakt! Om 20.00 u stond ik aan de balie van het Silicy hotel, waar men mij nog herkende! Na een heerlijke warme maaltijd en een verkwikkende douche, was het een dag om snel te vergeten.
Als ik de volgende dag het Nationale museum wil bezoeken, blijkt de wachtrij ruim 3 uur te zijn, dus niet! Het alternatief is de “Grote Hal van het Volk ”. Het is een enorm groot gebouw, zoals alle overheids gebouwen, moet het indrukwekkend zijn, veel wandschilderingen, versieringen en overal controle. Slechts enkele ruimten zijn te bezichtigen en overal liggen rode lopers. Ook op de brede trappen naar de verdiepingen liggen rode lopers. Tegen betaling maakt men een foto van je met het grote beeld van Mao op de achtergrond. Natuurlijk heb ik dat, als echte communist.........,? toch maar niet gedaan. Het is meer om indruk te krijgen, maar onder de indruk was ik niet.
Het is inmiddels zondag 16 juli en het einde van de reis komt in zicht. Om 7.00 u. vertrekken we, naar Gu Bei Kou, om 3 dagen op en nabij “The Great Wall” te wandelen. Het is 2 uur rijden voor we bij Jiankou aankomen, vanwaar de 1e Hike, begint. De weg naar de muur, loopt eerst via een smal pad tussen struiken en na een uur klauteren komen we op de muur, vanwaar we een schitterend uitzicht hebben! Via soms zeer stijle stukken passeren we diverse wachttorens, die destijds via gecodeerde rooksignalen aan de volgende torens doorgaven hoeveel “vijanden” er aankwamen. Na in totaal 5 uur gelopen te hebben, staat de chauffeur ons op te wachten. Het was een zeer pittige tocht, bij ruim 30 C en een hoge luchtvochtigheid, al het “luie” zweet was er toen al uit en we hebben nog 2 dagen te gaan! We logeren 2 nachten in een “homestay” , een eenvoudig maar schoon onderkomen. Er wordt goed en lekker voor ons gekookt, uiteraard een Chinese maaltijd. De groenten uit eigen tuin worden gewokt, met veel knoflook en peper! De volgende 2 wandeldagen zijn iets korter. Gezien de hoge temperaturen beginnen we om 7. 00 u, na een Chinees ontbijt, rijst en gekookte groente, tofu en bebakken eireren met groente! De muur is een heel imposant bouwwerk, zeker als je er een paar dagen op en in de nabij van gelopen hebt. Met een totale lengte van 8850 km, hoogte en breedte varierend tot 10m. Het oudste gedeelte is 2500 j. oud (omgeving Dunhuang en Jiayuguan). Tijdens de Ming dynastie, vanaf 1368, werd de muur, met aftakkingen, gebouwd. Ieder jaar werden 1 miljoen soldaten en criminelen tewerk gesteld, om gedurende 276 jaar dit bouwwerk te realiseren. Om 200 m. muur te kunnen bouwen waren 1 miljoen mensen gedurende 1 jaar, rotsen en stenen aan het sjouwen.
Na 3 dagen lopen op en bij de muur is deze Chinareis bijna voorbij. Na een stevige Chinese lunch, nemen we afscheid van onze gastheer en vertrekken we naar Beijing. Het waren 3 warme en zware wandeldagen, maar we hebben geluk gehad, op de terugweg begint het te regenen!!
In Beijing neem ik afscheid van gids, Jimmy. Hij heeft ervoor gezorgd dat deze 3 dagen goed zijn verlopen.
Het was een bijzondere reis, geen vakantie, waarbij ik veel bijzondere aspecten van China heb mogen zien en ervaren. Een bijzonder land met grote tegenstellingen.
Ik hoop dat dit verslag een inspiratie is, om een keer dit land te bezoeken.
Bedankt voor alle belangstelling, in welke vorm dan ook.
Donderdag 20 juli vertrek ik naar Amsterdam.

Enkele feiten op een rij:
16000 km gereisd in China, met trein, vliegtuig en bus.
15000 km vliegen van Amsterdam- Beijing vv
27 verschillende hotels overnacht
8 weken gereisd en uit de rugzak geleefd.
Groet Joop