7e verslag

7e reisverslag.
Het regent nog steeds als we tegen de middag, de Camping van Mosjoen verlaten. Alles vol; diesel, 2 gastanken en 125 l. water en voldoende eten aanboord, zodat we voorlopig geen camping meer nodig hebben. Na een stop bij een waterval, die kleiner is dan de folder suggereert, breekt de zon door. We passeren weer een tunnel, het zijn er inmiddels zoveel geweest dat we de tel kwijt zijn. Deze is 6 km lang en erg slecht verlicht, dus weer een uitdaging om de tegenliggers en de stoepranden te ontwijken.
Op een P. bij een meer overnacht, het is ook een laadplaats voor schapen ( geweest). De volgende ochtend kunnen buiten, in een warme ochtend zon, ontbijten. Het weer is net zo wisselend als de vele uitzichtend. In Tosbotn hebben we 3 ½ uur door de bergen gelopen. Na een zeer verfrissende duik in een ijskoud bergmeer, zoeken we een “opwarmplaats”voor de lunch. Met een spectaculair uitzicht over een van de vele meren, genieten we van ons broodje tonijn.
Via Brønnøsund naar Itter Tørga gereden, het absolute einde van de wereld. Uitzicht, op de mogelijk achter de bergen, ondergaande zon. Maar het wordt niet echt donker!
De volgende dag voor het eerst gefietst. Het is hier heuvelachtig en we gaan naar Torgattan een berg met een gat! De berg op en de tocht door het gat moet te voet! De fietstocht rondom de berg, langs de fjord, door de heuvels, in de zon met soms wind tegen, is weer een uitdaging!
Als we na nog even in Brønnøsund gefoerageerd te hebben, vermoeid aankomen bij de camper, nemen we een duik in het ijskoude (fjord) water van de fjord. Discussie:is dit een bijkomer of een afknapper?
Achter de camper uit de wind, in de zon met een wijntje genieten we van deze bijzondere plaats en zijn we snel de koude duik vergeten.
De volgende dag( 17/7) maken we een wandeling over het schiereiland, waar we op uitkijken. Een mooie, maar soms lastige wandeling, die eindigt is een flinke uitdaging. Het water is 1 ½ gestegen en we moeten waden naar de camper. Het is dieper als gedacht en we vergeten onze elektronica veilig te stellen. Schade: nat tot ons middel en 2 fototoestellen en 1 mobiel defect.
Op maandag reizen we verder, alleen de route hebben we bepaald ( RV 17)Bij Kvaløya, mogen we niet staan en worden we vriendelijk verzocht te vertrekken, het is de 1e keer dat dit gebeurt. Bij Vennesund varen we over naar Solstad, om op een P langs de Kjeldafjord te overnachten. Als we de volgende dag de camper op een P neerzetten om naar de top van de Heilhornet (1058m.) te wandelen, weten we nog niet wat ons te wachten staat. Het pad begint zeer smal tussen bomen door, om later via een moerassig gedeelte over te gaan in een rotsachtig gedeelte, waartussen diverse zeer natte gedeelten zitten. Vervolgens moeten we via rotsen onze weg vinden. De route is aangegeven door rode punten op rotsen. We hebben een fantastisch mooi uitzicht op de omliggende bergen en meren. De route zou 4 uur duren, maar het blijkt enkele reis te zijn. Als we na 3 ½ u. op de graad aankomen, besluiten we in de luwte van een rotsblok te lunchen en daarna terug te gaan, want ook het weer wordt steeds slechter. Als we om 16.30 weer bij de camper aankomen zijn we voldaan maar zeer moe. Gelukkig hebben we een heerlijke douche aanboord, die onze vermoeidheid via het afvoerputje laat verdwijnen.
Namsos is een mooi klein stadje, waar je entree voor moet betalen. Voor het eerst zien we veel allochtonen. We volgen de RV 17 en via Steinkler rijden we door richting Trondheim. Voor Trondheim worden de dalen steeds breder en zijn er steeds meer agrarische bedrijven. De wegen blijven het zelfde en vaak slecht! Veel akkerbouw, maar ook veeteelt, waar je eerder alleen de “witte “kuilgras balen zag, zie je nu ook de buitenlopende koeien. Na 2 nachten op een P langs de weg, aan een fjord te hebben geslapen, gaan we naar een camping vlakbij de luchthaven van Trondheim.
Fieke vertrekt 21/7 naar NL en ik blijf nog een tijdje in Noorwegen.
Na zoveel weken zonneschijn komen er andere tijden. Het weer is de laatste tijd verandert. Soms een onweersbui en regelmatig een regenbui, maar na regen komt er altijd weer de zon.
Op 21/7 reis ik verder via Trondheim naar Røros, De E6 loopt door steeds breder worden dalen, de sterk glooiende weg slingert door “bergen en dalen”. Alle aandacht is nu gericht op de omgeving en de weg.
Røros is een druk toeristisch oud mijnstadje. Het is weer wasdag, dus opzoek naar een camping. Het heeft de hele nacht geregend en ik ben blij dat, hoewel er een koude noorder wind staat, het opgehouden heeft met regenen. Het doel voor vanmorgen is een skiheuvel van 1028 m. Een toevallige ontmoeting, wandelt een tijdje mee en geeft me veel informatie over de Noorwegen en deze omgeving. Na 3 ½ wandelen, begint het weer te regenen en besluit ik een binnen activiteit op te zoeken.
In de omgeving is een oude kopermijn uit ±1600, die in 1973 is gesloten. Vanuit Røros is het nog 20 min. Rijdend over een zeer slechte smalle weg, waarbij ik me afvraag of dit wel de goede weg is. In een lege omgeving waarin velden met mos en lage struiken, komen er een paar oude gebouwen tevoorschijn. Hier werd koper gevonden met een concentratie van ± 25% . Onder leiding van een gids dalen we af tot 50 m. onder de grond en zien onder welke omstandigheden er gewerkt moest worden.
Terug in het daglicht en de regen is het inmiddels 17.00 u. en ik besluit om maar op deze plek te overnachten. Als de laatste bezoekers zijn vertrokken heerst hier absolute stilte. Later op de avond komen er nog 2 campers bij.
Na een voortreffelijke lange nachtrust, word ik gewekt door de 1e toeristen (auto`s). De zon staat al hoog aan de hemel ( bijna middag dus) als ik verder ries naar Alvdal. In de omgeving is een canyon ( 2,5 km lang en 240 m diep) een schitterend uitzicht op de mosgroene wanden.
Er is ook nog een top van 1666m. die met de auto bereikbaar zou zijn.

Helaas te stijl en te veel los grind voor de camper. Met enig manoeuvreren, teruggereden en op en een veldje 2 nachten gestaan. Het regent veel, maar ik probeer toch de volgende dag te voet, via een smal paadje en las rotsen de top te bereiken. Helaas, het begint weer te regen en er is geen enkel zicht meer, dus weer terug.
De volgende dag,vandaag dus ( 25/7) naar Hjerkinn.
Groeten uit een wisselvallig Noorwegen.
Groet
Joop