verslag 4
Door: Joop
Blijf op de hoogte en volg Joop
13 Februari 2012 | Spanje, Madrid
4e verslag.
Wat een heerlijk land om doorheen te reizen, ik kan dan ook de jaloersheid begrijpen. Iedereen hartelijk bedankt voor de reacties. Bij het opstellen van dit verslag op 13/2 is het hier nog steeds goed vertoeven, maar het wordt wel kouder. Overdag in de zon en uit de wind is het lekker warm maar ook `s nachts daalt de temperatuur tot tegen het vriespunt!. In de Algarve hebben we de zelfde temperatuur als in NL, alleen is het hier + 20 C en in NL – 20 C, het doet me goed!!!
Het is 25/1 als ik vanaf Sagres, naar Carrapateira rij en weer een mooie klifwandeling maak, aansluitend op een P aan het strand overnacht.
Hier schijnt ( bijna) altijd de zon, dus een zonnepaneel is zeker rendabel. Via medecamperaars het adres gekregen in Aljezur en in 3 uur tijd heeft een zeer handige monteur een paneel op de camper gelijmd! Voor insiders; 238 W. Na 24 uur uitharden, dus 1 dag niet rijden, de weg vervolgt naar Monchique, een zeer mooi gelegen en erg toeristisch stadje. De overnachting op een P naast horeca en helihaven, was geen succes, veel lawaai, helaas waren er hier geen alternatieven. Monchique ligt redelijk slecht bereikbaar. De door de bergen slingerende wegen zijn hier goed, dankzij de EU ontwikkelingshulp, ik voel dat ik over mijn eigen “geld “rij! Prachtige vergezichten, weinig verkeer en gelukkig alleen gemotoriseerd verkeer! Toen ik in de jaren `80, door Portugal reed, kwam je in de binnenlanden, hondenkarren en paard wagens tegen, nu soms nog een Portugese zigeunerfamilie.
Vanaf Monchique naar Monte da Roche gereden, waar ik de volgende 3 dagen op een P naast de stuwdam ga staan. Het stuwmeer dient voor drinkwater voorziening en men let zeer nauwkeurig op vervuiling! Er zitten hier veel ooievaars. (Zie foto)
Het is een unieke plaats, in de nabij gelegen horeca waar “Maria”de scepter zwaait, is het `s middags heerlijk vertoeven in de zon. Een internationaal gezelschap van camperaars. Helaas ligt het “gebouw” `s avonds in de schaduw en dat betekent met een extra jas, binnen, genieten van de op houtskoolvuur gebraden kip. Na weer voldoende rust en een lange dagwandeling door een volledig verlaten gebied, waar ik alleen een schaapherder met een grote kudde ontmoet, vertrek ik op 31/1, om via Almodovar terug naar de Algarve te gaan. Het is weer een schitterende route, maar je moet geen haast hebben, want vooral de binnenwegen zijn smal en slingeren veel, maar de beloning is er na, geweldige vergezichten! Het is weer “wasdag” dus een dag op de camping in Quarteira, een prachtig verzorgde plaats, maar ik zie het als een noodzakelijk iets. In Olhao, besluit ik om toch maar om op een grote P, met veel camperaars, tegenover de haven te gaan staan.
Het is een leuk stadje met veel vertier. Van hieruit met een ferry naar een van de vele voor de kust liggende, bijna verlaten eilandjes geweest. Kennis gemaakt met een “Algarve” promotie team. De laatste ferry vertrek om 16.00 terug naar het vaste land en dan wordt het weer behoorlijk fris. We drinken ons afscheidbiertje dan ook binnen! Weer een geweldige mooie dag. Dagelijks is hier een vismarkt, waar je meest vreemde vissen ziet liggen. Op zaterdag is hier markt waar veel “goed bedoelde”rommel wordt aangeboden, maar de groentemarkt is een bijzonderheid, soms staat een lokaal boertje met een kistje van iets, maar wel vers.
Het is 5/2, als ik, na weer een koude nacht, vertrek naar Villa Real, aan de Spaanse grens. Weer een grote P met veel camperaars, helaas is hier geen alternatief en na 2 nachten rij ik via een prachtige, maar soms zeer smalle en slingerende weg langs de grensrivier, Rio Guadiana, naar Alcoutim. Het gebied is hier, behoudens de soms zeer kleine dorpjes, geheel leeg. Een soms ruig en glooiend landschap, waar schapen proberen hun kost te vinden. Het is ook een National Park, dus er zijn blijkbaar beperkingen.
Alcoutim is een klein geheel wit geschilderd dorpje, zoals eigenlijk alle dorpjes hier. Vanaf de P is het een mooi uitzicht over het dorpje, waar redelijk veel vertier is, zelfs diverse horeca, een bank en ook nog een “minimarket”. De GR13 loopt langs de rivier, waar je tussen sinasappel- en olijvenbomen en prachtig bloeiende amandelbomen door loopt maar niemand ziet!
Het volgende plaatsje is Pomarao, een grensdorpje, waar helemaal niets te doen is. Er is een “horeca” gelegenheid, maar het is een schitterende locatie aan de Rio Guadiana. Slechts enkele camperaars hebben de tocht er naar toe gemaakt. Vroeger werd in deze omgeving ijzer en kopererts gevonden. Een spoorbaan voerde destijds het kopererts naar de rivier, waar het verscheept en afgevoerd werd naar de Villa Real en verder. Via deze oude spoorbaan en tunnels, langs ingestorte bruggen en oude stroompjes, heb ik een schitterende wandeling gemaakt. Ondanks de soms koude wind, maar wel bij een strakke blauwe lucht, had ik toch een “natte rug” toen ik naar 4 uur, weer bij de camper aankwam.
Een heerlijke douche doet dan wonderen. Onder het genot van een wijntje, afscheid genomen van de mede camperaars, want de volgende dag wil naar Mina de Sao Dominquos.
Hier waren de mijnen, van waaruit het erts per spoor naar Pomarao werd vervoerd.
In het plaatsje Mina staan veel kleine rijtjes huisjes. Ik zie erg weinig mensen en eigelijk alleen maar “ouderen”. Er is een keurig verzorgde P , waar zeker 15 campers staan, het geeft enige activiteit in dit verlaten gebied.
De wandeling in noordelijke richting, naar Cortes do Pintos, geeft een goede indruk van deze streek. Verlaten gebouwtjes, ergens in een leeg veld, geven aan dat er “vroeger” meer te doen was. Nu lopen er schapen en runderen door dit heuvelachtige maar vooral stille en rustgevende landschap, de verspreid staande bomen geven een bijzonder beeld. Er bloeit eigenlijk niets, het is winter en zeer droog.
De volgende dag naar Montes Altos, door de mijnen, gewandeld. Alles werd in dagbouw gewonnen en men heeft het zo achtergelaten! De verschillende ertsen geven de bijzondere kleurschakering, vooral de ondergaande zon geeft een aparte dimensie aan dit gebied. ( zie foto`s)
Op de P is het nog geworden, een extra reden om te vertrekken.
De volgende bestemming is Beja, een oude vestingstad. Vanaf de oude toren krijg je een goed beeld van deze strategische plaats, midden in een vruchtbare streek.
Een wandeling door het stadje bevestigt de vergane glorie, veel mooie huizen en evenzoveel schitterden tegelplateau`s.
Hoewel de vorst in NL is verdreven, zijn de omstandigheden hier toch veel aangenamer, dat is dan ook geen reden om terug te keren.
Hartelijke groet,
Joop
Wat een heerlijk land om doorheen te reizen, ik kan dan ook de jaloersheid begrijpen. Iedereen hartelijk bedankt voor de reacties. Bij het opstellen van dit verslag op 13/2 is het hier nog steeds goed vertoeven, maar het wordt wel kouder. Overdag in de zon en uit de wind is het lekker warm maar ook `s nachts daalt de temperatuur tot tegen het vriespunt!. In de Algarve hebben we de zelfde temperatuur als in NL, alleen is het hier + 20 C en in NL – 20 C, het doet me goed!!!
Het is 25/1 als ik vanaf Sagres, naar Carrapateira rij en weer een mooie klifwandeling maak, aansluitend op een P aan het strand overnacht.
Hier schijnt ( bijna) altijd de zon, dus een zonnepaneel is zeker rendabel. Via medecamperaars het adres gekregen in Aljezur en in 3 uur tijd heeft een zeer handige monteur een paneel op de camper gelijmd! Voor insiders; 238 W. Na 24 uur uitharden, dus 1 dag niet rijden, de weg vervolgt naar Monchique, een zeer mooi gelegen en erg toeristisch stadje. De overnachting op een P naast horeca en helihaven, was geen succes, veel lawaai, helaas waren er hier geen alternatieven. Monchique ligt redelijk slecht bereikbaar. De door de bergen slingerende wegen zijn hier goed, dankzij de EU ontwikkelingshulp, ik voel dat ik over mijn eigen “geld “rij! Prachtige vergezichten, weinig verkeer en gelukkig alleen gemotoriseerd verkeer! Toen ik in de jaren `80, door Portugal reed, kwam je in de binnenlanden, hondenkarren en paard wagens tegen, nu soms nog een Portugese zigeunerfamilie.
Vanaf Monchique naar Monte da Roche gereden, waar ik de volgende 3 dagen op een P naast de stuwdam ga staan. Het stuwmeer dient voor drinkwater voorziening en men let zeer nauwkeurig op vervuiling! Er zitten hier veel ooievaars. (Zie foto)
Het is een unieke plaats, in de nabij gelegen horeca waar “Maria”de scepter zwaait, is het `s middags heerlijk vertoeven in de zon. Een internationaal gezelschap van camperaars. Helaas ligt het “gebouw” `s avonds in de schaduw en dat betekent met een extra jas, binnen, genieten van de op houtskoolvuur gebraden kip. Na weer voldoende rust en een lange dagwandeling door een volledig verlaten gebied, waar ik alleen een schaapherder met een grote kudde ontmoet, vertrek ik op 31/1, om via Almodovar terug naar de Algarve te gaan. Het is weer een schitterende route, maar je moet geen haast hebben, want vooral de binnenwegen zijn smal en slingeren veel, maar de beloning is er na, geweldige vergezichten! Het is weer “wasdag” dus een dag op de camping in Quarteira, een prachtig verzorgde plaats, maar ik zie het als een noodzakelijk iets. In Olhao, besluit ik om toch maar om op een grote P, met veel camperaars, tegenover de haven te gaan staan.
Het is een leuk stadje met veel vertier. Van hieruit met een ferry naar een van de vele voor de kust liggende, bijna verlaten eilandjes geweest. Kennis gemaakt met een “Algarve” promotie team. De laatste ferry vertrek om 16.00 terug naar het vaste land en dan wordt het weer behoorlijk fris. We drinken ons afscheidbiertje dan ook binnen! Weer een geweldige mooie dag. Dagelijks is hier een vismarkt, waar je meest vreemde vissen ziet liggen. Op zaterdag is hier markt waar veel “goed bedoelde”rommel wordt aangeboden, maar de groentemarkt is een bijzonderheid, soms staat een lokaal boertje met een kistje van iets, maar wel vers.
Het is 5/2, als ik, na weer een koude nacht, vertrek naar Villa Real, aan de Spaanse grens. Weer een grote P met veel camperaars, helaas is hier geen alternatief en na 2 nachten rij ik via een prachtige, maar soms zeer smalle en slingerende weg langs de grensrivier, Rio Guadiana, naar Alcoutim. Het gebied is hier, behoudens de soms zeer kleine dorpjes, geheel leeg. Een soms ruig en glooiend landschap, waar schapen proberen hun kost te vinden. Het is ook een National Park, dus er zijn blijkbaar beperkingen.
Alcoutim is een klein geheel wit geschilderd dorpje, zoals eigenlijk alle dorpjes hier. Vanaf de P is het een mooi uitzicht over het dorpje, waar redelijk veel vertier is, zelfs diverse horeca, een bank en ook nog een “minimarket”. De GR13 loopt langs de rivier, waar je tussen sinasappel- en olijvenbomen en prachtig bloeiende amandelbomen door loopt maar niemand ziet!
Het volgende plaatsje is Pomarao, een grensdorpje, waar helemaal niets te doen is. Er is een “horeca” gelegenheid, maar het is een schitterende locatie aan de Rio Guadiana. Slechts enkele camperaars hebben de tocht er naar toe gemaakt. Vroeger werd in deze omgeving ijzer en kopererts gevonden. Een spoorbaan voerde destijds het kopererts naar de rivier, waar het verscheept en afgevoerd werd naar de Villa Real en verder. Via deze oude spoorbaan en tunnels, langs ingestorte bruggen en oude stroompjes, heb ik een schitterende wandeling gemaakt. Ondanks de soms koude wind, maar wel bij een strakke blauwe lucht, had ik toch een “natte rug” toen ik naar 4 uur, weer bij de camper aankwam.
Een heerlijke douche doet dan wonderen. Onder het genot van een wijntje, afscheid genomen van de mede camperaars, want de volgende dag wil naar Mina de Sao Dominquos.
Hier waren de mijnen, van waaruit het erts per spoor naar Pomarao werd vervoerd.
In het plaatsje Mina staan veel kleine rijtjes huisjes. Ik zie erg weinig mensen en eigelijk alleen maar “ouderen”. Er is een keurig verzorgde P , waar zeker 15 campers staan, het geeft enige activiteit in dit verlaten gebied.
De wandeling in noordelijke richting, naar Cortes do Pintos, geeft een goede indruk van deze streek. Verlaten gebouwtjes, ergens in een leeg veld, geven aan dat er “vroeger” meer te doen was. Nu lopen er schapen en runderen door dit heuvelachtige maar vooral stille en rustgevende landschap, de verspreid staande bomen geven een bijzonder beeld. Er bloeit eigenlijk niets, het is winter en zeer droog.
De volgende dag naar Montes Altos, door de mijnen, gewandeld. Alles werd in dagbouw gewonnen en men heeft het zo achtergelaten! De verschillende ertsen geven de bijzondere kleurschakering, vooral de ondergaande zon geeft een aparte dimensie aan dit gebied. ( zie foto`s)
Op de P is het nog geworden, een extra reden om te vertrekken.
De volgende bestemming is Beja, een oude vestingstad. Vanaf de oude toren krijg je een goed beeld van deze strategische plaats, midden in een vruchtbare streek.
Een wandeling door het stadje bevestigt de vergane glorie, veel mooie huizen en evenzoveel schitterden tegelplateau`s.
Hoewel de vorst in NL is verdreven, zijn de omstandigheden hier toch veel aangenamer, dat is dan ook geen reden om terug te keren.
Hartelijke groet,
Joop
-
14 Februari 2012 - 12:51
Emmy En Gerrit:
Het weer zal nooit een reden zijn om terug te gaan naar Nederland. Daar is het bijna altijd beter. Je had wel bijna een elfstedentocht gemist, maar ik weet niet of jij nog schaatsen onderbindt. Blijf genieten en laat ons nogmaals je ervaringen meebeleven.
Interessante verhalen en mooie foto's.
groeten,
Emmy en Gerrit -
14 Februari 2012 - 14:45
Vul Hier Je Naam In.:
Vul hier je reactie in... -
14 Februari 2012 - 14:57
Vul Hier Je Naam In.:
Vul hier je reactie in... -
14 Februari 2012 - 15:03
R&B:
Hoezo koud? Waar is dat dan? Er is alleen maar zon te zien. Joop, Joop een beetje zielig zitten doen? Als je de foto's ziet is het toch wel lekker daar en zelf je camper rijdt inmiddels op zonne-energie!!!. Goed, je vermaakt je nog steeds prima, volop ruimte en "ondekje plekjes". In NL is het ook prima, beetje andere wereld maar goed na deze vorst zijn alle vervelende beestjes (muggen enzo) weer opgeruimd. De dagen lengen en de temperatuur stijgt weer naar (nog niet Portugese of Spaanse) redelijke waarden. Dus jij op naar het volgende mooie reistraject en wij op weg naar het voorjaar :-)
Veel plezier! -
14 Februari 2012 - 21:23
Ben:
Hallo Joop,
Wat een contrast. Hier hebben we net een periode van sneeuw en vorst achter de rug. En dan kom jij met die prachtige plaatjes waar de zon en warmte van af stralen. We zitten toch wel op dezelfde planeet?
Dat het daar goed toeven is, druipt uit je reisverslag.
Ben best (gezond) jaloers.
In de afgelopen vorstperiode beleefde Nederland een soort nationale schaatsgekte. Je zal het wel in het nieuws gevolgd hebben.
Heb daar ook dankbaar gebruik van gemaakt en ben met Hannie Janssen de Molentochtroute gaan schaatsen. Oerhollandser kan niet met die draaiende molens in Kinderdijk en de trits van koek-en zopie tenten.
Overigens, doet het zonnepaneel zijn werk?
Joop, prettige voortzeting van je globetrotter aspiraties en tot wederhoren/zien.s -
14 Februari 2012 - 22:13
Xx:
Ja, waarom kom je nu eigenlijk terug? -
16 Februari 2012 - 09:46
Joop Vanuit Evora:
Naar aanleiding van vragen, waarom ik dan terug kom:
Kofferpakken en op wintersport gaan!
Groet uit een zonovergoten land
Joop -
18 Februari 2012 - 10:30
Marie:
I have read your travelogue and looked at the fairy pictures several time by now. It´s such a source of inspiration and gives you hope when you see someone who actually lives his dream and thus get away from the blasted winter.Now I will start to realize mine...Thank you Joop! -
18 Februari 2012 - 14:15
Piet & Antoinette :
Hallo Joop,
Wij lezen nu je verslag van je reis op een terrasje in Olhão. Leuk, veel herkenning.
We hebben elkaar ontmoet op de P in Sagres en hebben samen koffie gedronken en wetenswaardigheden uitgewisseld. Kun je je dat herinneren? Ik kom op je site omdat ik aan het surfen was om het adres van de solarpanelen in Aljezur te achterhalen. Het adres heb ik inmiddels maar weet jij nog de naam van die Duitser?
Heel goede reis verder en we zullen zeker nog af en toe op je site je belevenissen volgen.
Hartelijke groeten van Piet en Antoinette uit Enkhuizen. (ajpera@gmail.com) -
19 Februari 2012 - 21:03
Adri En Marion:
Wat kan Europa ook mooi zijn he. Die mimosa is prachtig. Het is hier inderdaad erg koud. De verwarming doet z'n werk.
Heel veel plezier en geniet nog maar lekker, want na al dat werken heb je het wel verdiend. -
20 Februari 2012 - 15:26
Charles En Gerry:
Hallo Joop,een tijdje niets van ons gehoord door verschillende redenen.Maar je verslagen zijn weer boeiend en fijn om te lezen We kunnen ons voorstellen dat je nog geen plannen maakt om weer naar ons eigen mooie landje terug te komen Geniet maar lekker groetjes Charles en Gerry p.s.mooie foto''s
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
