7e verslag van Costa Rica(laatste van deze reis)

Costa Rica 7e verslag ( laatste van deze reis)
Vanuit Cahuita ( Costa Rica) is het maar een uurtje rijden naar de Panamese grens. Langs de weg ernaar toe groeien veel palmen, waarvan elke 3 maanden de vruchten van worden geoogst, voor de bekende palmolie. De bananenoogst is 1x per 8 maanden. Dmv. stokken met mes worden de vruchten gekapt, langs de stam klimmen is geen optie, omdat tussen de langs de stam groeiende planten, kleine, zeer giftige slangen zitten. De grenscontrole verloopt rommelig, zoals wel meer zaken in deze regio. De grensovergang is een oude roestige brug over een rivier. Je kunt niet overal lopen, de ruimten tussen de hardhouten balken is dusdanig alles moet in de rugzak, want naduiken is geen optie. Het is een schitterende route, veel groen en water. Het laatste ½ uur leggen we met een speedboot af. Na de nodige instructie en ons in een vies zwemvest te hebben ingesnoerd, gaan we in 3 boten met een gemiddelde snelheid van 55 km/u naar het eiland “Colon”, waarop ook Columbus eens gewoond zou hebben. In het enige plaatsje, Bocas del Torro, staat ons hotel, hier zie je gelijk het verschil tussen Costa Rica en Panama. De in Cahuita reeds ingezette verminderde hotelkwaliteit, zet zich hier verder door. Mijn kamer moet met 3 luchtverfrissers op de juiste geur gehouden worden. Het is een heel klein dorpje, waarvan alleen de hoofdstraat voor onze maatstaven redelijk is, terwijl de parallel straten meestal niet geasfalteerd zijn en de houtenhuizen vaak in een vergaande staat van verval verkeren en het publiek zich aangepast aan de omstandigheden of is het omgekeerd? Zoals in de meeste Zuid Amerikaanse steden lopen de straten haaks op elkaar.
De volgende dag worden we verrast door regen, logisch, alles is hier groen, maar we waren dat bijna vergeten. Vandaag hebben we een bootexcursie naar: mangrove bossen, dolfijnen, snorkelen en afsluitend op een bountystrand. We beginnen langs mangrovebossen in de regen met uitleg over het ontstaan en er worden enkele zeesterren en een zeekomkommer opgedoken. De zoektocht naar dolfijnen levert uiteindelijk, hoewel zeer bescheiden, het gewenste resultaat op. Als we na de lunch gaan snorkelen, schijnt de zon. Een uurtje dobberend in het warme water naar de altijd boeiende onderwaterwereld kijken. Met de stroming meedrijvend, zwemt een enkele gekleurde vis voorbij, maar hoofdzakelijk de prachtig gekleurde planten, is het onderwaterpanorama. Het is ongelooflijk hoeveel prachtige gekleurde planten/koraal er onder water te zien zijn.
Na deze snorkelrust, heb ik op het strand, een siësta ingelast, zodat ik gelukkig weinig meemaak van dit lawaaierige (bounty)onderdeel. De volgende dag moeten we weer vroeg op, om met de zelfde speedboten en rituelen, weer naar het vaste land gebracht te worden. Vanwaar we via een prachtige route door de altijd groen bergen naar Bouquet te rijden. Onderweg moeten we stoppen voor een politiecontrole of is het budgetverhogende actie van deze controleurs? In Bouquet logeren we in een hostel. Hoewel een plaatselijk stroompje midden door het hostel en de omliggende gebouwen stroomt blijft het rommelig en een zeer matig locatie. In dit hete stadje is alleen een prachtige tuin het enige interessante. Als we de volgende dag vroeg vertrekken naar Quepos, in Manuel Antonio National Parc in Costa Rica, heeft bijna iedereen slecht geslapen. Het is slechts 2 uur rijden naar de grens, waar we 3 ½ uur in de rij moeten staan voor een stempeltje! We hebben alle tijd om alles te observeren. Met een drugshondje worden bussen gecontroleerd en soms moeten alle koffers open. Veel controle, maar of het effectief is, is een heel ander onderwerp! De grensovergang van Panama naar Costa Rica ligt op de route van Colombia naar Amerika!
De kustweg is een aaneenschakeling van palmbomen en bananenplantages, maar zeker van mooie vergezichten. De weg is heuvelachtig en slingert langs de kust, soms door een dorpje en met doorkijkjes naar de oceaan. Onderweg, bij Palmar Sur, bewonderen we grote ronde granieten bollen. Hiervan weet men geen leeftijd, niet hoe, waarom en door wie ze gemaakt zijn. Het is een raadsel waar deze soms wel 3m. in doorsnee en soms 15 ton wegende granieten bollenen vandaan komen. De eindbestemming van deze reis komt in zicht, als we, na een lange vermoeiende dag, om 16.30 u. onze koffers uitpakken in Villa Teca, nabij Quepos. Rondom het zwembad staan op een helling, leuke huisjes. Een heerlijk plaats om te relaxen. Apen en vogels zitten in de bommen rondom ons. De volgende dag worden we tijdig door deze dieren gewekt, soms prettig, door het gezang van de vogels. De apen hebben daar andere acties, zij springen op de dakpannen en krijsen. In de buurt zitten ook brulapen en dat geluid horende, begrijp ik dat wij daar van afstammen!!.
`s Avonds is er het gebruikelijke afscheiddiner en de speech! We dineren in restaurant waarin een vliegtuig is geïntegreerd. Een prachtige locatie met zicht op de oceaan. Mede door de prima gids en de veilig rijdende chauffeur is deze reis een succes geworden. We concluderen dat we veel gezien hebben in een korte tijd en dat er geen ongelukken zijn gebeurt. De volgende dag neemt een gedeelte van de groep afscheid en vertrekt naar San Jose, terwijl 8 personen van een verlenging gaan genieten.
Ik verhuis, met nog 2 reisgenoten, naar een zeer lux hotel/huisjes complex. Schitterend gelegen op hellingen, waartussen paden lopen en 3 zwembaden voor de nodige verkoeling kunnen zorgen. De laatste dagen van deze reis genoten van de (verdiende)rust!! Hoewel het erg warm en de luchtvochtigheid hoog is, nog een bezoek aan het National Parc Manuel Antonio gebracht. Het is eigenlijk een dierentuin, maar dan in het wild. We hebben luiaards( dieren!), diverse vogels, leguanen, zelfs een anaconda en veel apen gezien. Deze apen probeerden tijdens de lunch aan het strand mee te eten!( zonder succes!!)
Na zo`n inspanning, 5 uur wandelen over glooiend terrein, bij 35 C en hoge luchtvochtigheid, is het heerlijk vertoeven aan het zwembad.
Op de laatste dag voor vertrek, hier woensdag 2/2, een vlindertuin bezocht. Ook waren hier krokodillen en kaaimannen te zien, wat een combinatie! De uitleg van de gids gaf veel meer inzicht in het leven van deze dieren.
Bij deze tropische temperaturen, zijn een zwembad, schaduw en niets doen, zelfs voor mij, de enige activiteiten. Het was een heel mooie reis, veel indrukken opgedaan met veel natuurschoon. Toerisme is voor Costa Rica een belangrijke bron van inkomsten.
Voorbereidend op het koude Nederland, neem ik nog een duik in het zwembad.
Ik hoop vrijdagavond weer in Beuningen te zijn.
Bedankt voor alle reacties.
Groeten uit Costa Rica.
Joop